صَفّاریان دودمانی ایرانی بودند که بر بخشهایی از ایران،افغانستان،تاجیکستان و پاکستان کنونی حکومت میکردند پایتخت ایشان شهر زَرَنگبود و آنان را از نوادگان ساسانیان میدانستند که پس از حمله اعراب به سیستان مهاجرت کرده بودند. در زمان صفاریان زبان فارسی زبان رسمی شد و تا حدودی از مرگ تدریجی آن جلوگیری شد، بهطوریکه یعقوب لیث دستور داده بود که در کاخ او تنها به زبان فارسی دری سخن گفته شود و تکلم به زبان عربی دارای مجازات بود،...